Alle werkgevers in Europa moeten arbeidstijd registreren (interview met Filip Tilleman in De Standaard)
Werkgevers moeten verplicht worden om de dagelijkse arbeidstijd te registreren. Dat stelt het Europees Hof van Justitie in een arrest.
Meester Tilleman, welkom. Vandaag gaan we het hebben over concurrentie door werknemers. Wat kan een werkgever verwachten en wat kan een werknemer doen? Kan u dat even toelichten?
De werkgever kan verwachten dat in de uitoefening van zijn arbeidstaken de werknemer altijd en alleen de belangen van de werkgever voor ogen heeft. De werknemer kan perfect ergens elders gaan solliciteren om zijn eigen situatie te verbeteren of om een eigen zaak op te richten. Zolang het zich niet materialiseert, kan dit ook lopende de arbeidsovereenkomst.
Als het dan toch misloopt, hoe kan ik mij als werkgever wapenen tegen eventuele misbruiken?
Essentieel is van in de arbeidsovereenkomst vanaf het prille begin toch al bepaalde clausules te voorzien. Bijvoorbeeld een zware clausule inzake geheimhouding. Men kan ook denken aan een niet-concurrentiebeding, waarbij men dus in feite als werkgever gaat verbieden dat iemand na het einde van de arbeidsovereenkomst bij een concurrent eenzelfde functie gaat uitvoeren.
Toch durven kwatongen wel eens te beweren dat die elementen eigenlijk weinig voorstellen. Uit uw praktijk, wat is uw opinie daarover?
Ik stel resoluut dat clausules zoals een niet-concurrentiebeding een absoluut nut hebben. Alleen is het een realiteit die veel bedrijven niet zien, omdat een werknemer niet zal zeggen: “Kijk, ik heb in feite zin om weg te gaan, maar mijn niet-concurrentiebeding verhindert mij.” De realiteit is dat die persoon door dat niet-concurrentiebeding toch tewerkgesteld blijft bij zijn werkgever.
Ter afsluiting misschien even in een voorbeeld duiken: Ik heb een verkoper die eigenlijk met zijn klanten vertrekt naar een van mijn concurrenten. Wat kan ik hier aan doen als werkgever?
Cruciaal is dat men zelf als bedrijf de boer opgaat, dat men die klanten effectief gaat bezoeken, de situatie gaat duiden en de commerciële troeven gaat uitspelen. Ten tweede kan men ten aanzien van die ex-handelsvertegenwoordiger een aangetekende brief sturen. Als het dan nog verder uit de hand loopt, is de derde mogelijkheid dat men effectief juridische acties neemt. Niet alleen tegen die ex-handelsvertegenwoordiger, maar ook tegen die nieuwe werkgever.
Meester Tilleman, heel interessant. Ook iets voor bedrijven om echt aandachtig rond te zijn. Dankuwel voor deze toelichting van concurrentie door werknemers.
Bekijk hieronder het volledige interview:
Ontvang 2 keer per maand onze nieuwe artikels via e-mail.
Schrijf u hier in.
Uw gegevens worden vertrouwelijk behandeld en zullen nooit aan derden worden doorgegeven.
Update your browser to view this website correctly. Update my browser now
Agio Legal en Tilleman Van Hoogenbemt zijn in de juridische sector begrippen. Beide kantoren hebben een jarenlange expertise en zijn gespecialiseerd in hun vakgebieden. Voor Agio Legal ligt die specialisatie bovenal binnen het handelsrecht, Tilleman Van Hoogenbemt focust dan weer op arbeidsrecht. In de praktijk, liggen die twee rechtsdomeinen vaak in elkaars verlengde. Om voortaan alle deskundigheid onder één dak te hebben, kiezen Agio Legal en Tilleman Van Hoogenbemt ervoor om de handen in elkaar te slaan.